Adele Diamond: "Os nenos de tres anos non deberían estar sentados"



A neoiorquina Adele Diamond demostrou coa súa investigación que se poden mellorar as funcións cognitivas na aula.




ara.cat


É unha das quince neurocientíficas vivas máis influentes e as súas investigacións sobre as funcións cognitivas impactaron na educación de millóns de nenos. Adele Diamond defenda que a estimulación da creatividade e o exercicio físico na escola son tan importantes como as habilidades curriculares.

A escola ten que cambiar a forma en que educa?
Si. Necesitamos que se imparta máis actividade física e artística porque axudan a construír as funcións executivas [habilidades cognitivas como a atención, o autocontrol ou o pensamento flexible, que permiten asociar ideas]. Hai quen pensa que si os nenos se divirten e son felices non están a traballar seriamente. E se pode gozar e aprender á vez. Despois da actividade física, en lugar de estar canso para dar clase, podes ter máis enerxía e non ansías de moverte porque xa o fixeches e a clase está máis tranquila. Os nenos deben ter tempo para moverse e para expresar a súa creatividade e para aprender a traballar en grupo. Nas escolas que teñen máis tempo para a actividade física e as artes e, por tanto, menos tempo para facer instrución académica, os alumnos sacan mellores resultados académicos que os que só fan actividades curriculares.

Pero son materias que a miúdo menosprezamos. Como benefician ao desenvolvemento do cerebro?
Si tocas un instrumento nunha orquestra tes que lembrar as secuencias que tes que tocar, ser flexible e adaptarte aos cambios do director de orquestra, aos outros nenos ou os imprevistos. No caso da práctica dun deporte, tamén hai que adaptarse ao que pasa no campo e quizais queres marcar pero non estás na mellor posición e has de exercer o autocontrol e pasar o balón e isto require adestramento. Apréndese practicando. Sempre aprendemos mellor as cousas a través da práctica e non a partir de escoita abstracta. É como o condutor e o pasaxeiro dun coche. O condutor aprende a ruta porque a necesita e o pasaxeiro só senta. Desafortunadamente temos alumnos pasaxeiros.

Cal é o papel da educación emocional?
Se te sintes triste, tenso ou só, as funcións executivas sofren. Por tanto, necesitamos preocuparnos de que o neno sexa feliz e polos seus problemas en casa, que impiden que se concentre na escola. Que sexa feliz é esencial para os resultados académicos. A investigación mostra que temos máis flexibilidade cognitiva e mellor memoria para o traballo cando estamos contentos.

Di que o amor dunha nai pode compensar outros déficits.
Creo, aínda que non hai suficientes evidencias, que non é só o dunha nai. Pode ser un profesor. Alguén que se preocupe por ti, que che escoite, que crea en ti, que che diga que serás capaz de facelo. Poño o exemplo do neno que aprende a camiñar. Quizais cae cinco veces ao día, pero ninguén lle di: "Suspendiches". Dicímoslle: "Estou segura de que aprenderás a facelo". En cambio, van á escola e que ouven? "Hoxe sacaches un suspenso".

Está a dicir que na escola non hai que pór notas?
Nas escolas Montessori non se pon notas e os nenos obteñen bos resultados académicos.

Hai un debate aberto: os nenos deben ir á escola aos 3 anos ou están mellor en casa?
Todo depende de como se faga a actividade. É inapropiado para o desenvolvemento tratar aos nenos coma se fosen estudantes universitarios e esperar que estean sentados escoitando a lección. Non deberían estar sentados nin necesitan instrución académica. En Finlandia, onde os nenos sacan bos resultados académicos, non empezan a escola até os 7 anos. Non hai que empezar a escola pronto. Pero se na escola se lles axuda a exercitarse fisicamente e desenvolver funcións executivas como o autocontrol, entón é xenial. Pero debe facerse no contexto do movemento e do xogo e facer que gocen da escola, non que a odien.

Que pensa do acceso dos nenos ás novas tecnoloxías?
Non digo que non teñan que acceder, pero debe ser un acceso limitado porque os afasta da interacción social. Preocúpame que os nenos non aprendan a interactuar no mundo real con xente real e de todo tipo. E isto require práctica, non se aprende diante dunha pantalla. Tamén necesitan contacto coa natureza e menos cemento.

Os científicos saíron á rúa a reivindicarse na Marcha pola Ciencia. É inusual.
Si, pero ten máis que ver con Trump e cos estúpidos que negan o cambio climático. A verdade é importante e iso estase perdendo con Trump porque minte. E os argumentos científicos non se poden negar. Non se pode pór ao mesmo nivel o creacionismo e a teoría da evolución, e demostramos que o home é o causante do cambio climático. É irrefutable. A xente debe saber cando hai evidencia científica e cando non. Debemos ser bos consumidores de ciencia para diferenciar entre o que é cientificamente demostrable e o que é fe nunha opinión.

Pero para conseguir isto fai falta educación científica.
Si, e para iso é necesario que os profesores estean formados. En Estados Unidos a moitos profesores gustaríalles facer educación activa pero non saben como, só lles ensinaron a recitar a lección. Ninguén lles deu as ferramentas para facelo. Non digo que todos deban educar segundo o sistema Montessori, pero sería beneficioso que aprendan algunhas das técnicas.

Seguinte
« Prev Post
Anterior
Next Post »